کد مطلب:47865
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:6
تكوير، به چه معناست، دليل نامگذاري اين سوره به تكوير چيست؟
سورههاي قرآن و يا برخي از آنها در زمان رسول خدا9 داراي نامهايي بود كه از طريق وحي مشخص شده بودند.( براي آگاهي بيشتر ر.ك: پژوهشي در تاريخ قرآن كريم، سيدمحمدباقر حجتي، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ص 98. ) چنان كه در روايتهايي كه دربارة فضايل قرائت سورهها وارد شده، مشهود است. گاهي نيز مردم و علما به مناسبتهايي كه در سوره وجود داشت، نامهاي ديگري به آن سوره ميدادند. در نامگذاري سورههاي قرآن اعتبارات گوناگوني لحاظ ميشد كه برخي از آنها عبارتند از:
الف: نامگذاري به اعتبار كلمه يا كلمات اول سوره و معاني آنها، مثل سورة برائت (توبه) و يا سورة قل هو الله (توحيد).
ب: نامگذاري به اعتبار اسمي كه در آن سوره آمده است.
ج: نامگذاري به اعتبار موضوع خاصي كه در آن سوره آمده و در بقيه سورهها نيامده، يا در آن سوره به شكل گسترده و كاملتري مطرح شده است.( الاتقان، جلالالدين سيوطي، ج 1، ص 118 به بعد، نشر دارالكتب العلمية. )
تكوير، در اصل به معناي پيچيدن و جمع و جور كردن است و گاهي نيز، به معني افكندن يا تاريك شدن، به كار رفته است، در آية شريفه اين سوره، به معني پيچيده شدن نور خورشيد و تاريك شدن و جمع شدن نور آن آمده است. قرآن كريم در آية اول اين سوره ميفرمايد: إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ; در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود. كلمه تكوير مصدر فعل كُوِّرت ميباشد.
از مطالب ياد شده، معلوم ميشود كه نامگذاري سوره تكوير به خاطر وجود كلمه كوّرت در آن است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.